در CSF مقدار کمتری از پروتئین های با وزن مولکولی بالا مانند IgG, IgA ، IgMوجود دارد. افزایش مقدار IgG در CSF می تواند ناشی از انتشار IgG پلاسما از سد خونی – مغزی آسیب دیده و یا سنتز intrathecal باشد. در بیماران مبتلا به MS و سایر اختلالات دمیلینه کننده، افزایش غلظت IgG ناشی از سنتز intrathecal دیده می شود. یکی از بهترین روش های سنجش IgG، بررسی CSF از نظر وجود باندهای الیگوکلونال (OCB) پس از جداسازی پروتئین ها از طریق الکتروفورز است.
IgG ایندکس و الگوهای OCB غیر طبیعی در CSF در 70 تا 80% از بیماران مبتلا به MS وجود دارد. IgG در CSF نرمال به صورت منطقه منتشر ضعیف ولی در بیماری های دمیلینه کننده، به صورت باندهای الیگوکلونال دیده می شود.
OCB در تشخیص مالتیپل اسکلروزیس
CSF تغلیظ نشده باید به صورت مستقیم و همزمان در کنار نمونه سرم روی یک ژل بررسی شود. سرم باید رقیق شود تا غلظت IgG در آن به اندازه CSF باشد.
OCB در تشخیص مالتیپل اسکلروزیس
در دو مورد زیر OCB مثبت در نظر گرفته می شود:
- در مواردی که OCB هم در سرم و هم در CSF وجود دارد و در CSF حداقل دو باند بیشتر از سرم دیده می شود.
- در صورتی که بیش از دو OCB در CSF و الگوی پلی کلونال در سرم وجود دارد.
وجود باند مونوکلونال تکی در CSF شایع نیست. تقزیبا در 50% موارد باند مونوکلونال CSF، باند مربوط به سرم وجود ندارد. 3/2 بیماران که در آنها باند تکی CSF وجود دارد، با گذشت زمان به الگوی پلی کلونال طبیعی برمی گردند یا این باند تکی بدون اینکه شواهدی از بیماری وجود داشته باشد، باقی می ماند. در 3/1 باقیمانده به تدریج بیماری MS یا سایر بیماری های دمیلینه کننده ایجاد می شود.