اسکلرودرما یک بیماری کمپلکس و چند سیستمی است که پوست، عروق خونی، ریه، دستگاه گوارش، کلیه ها، قلب، عضلات و استخوان ها را درگیر می کند. اسکلرودرما بیماری التهابی است و خودایمنی نیز محسوب می شود. با مواجهه با عوامل شیمیایی مختلف مرتبط است ولی علت دقیق آن ناشناخته است. در بیماران مبتلا به این بیماری، کلاژن (پروتئین رشته ای که از اجزای تشکیل دهنده ی بافت همبند ازجمله پوست می باشد)  بیش از حد ساخته می شود و منجر به علائم متفاوتی می شود که از مشکلات زیبایی گرفته تا  آسیب بافتی و اختلال در عملکرد اندامها را شامل می شود.

اسکلرودرما نسبتا نادر است و میزان شیوع آن به سختی تخمین زده می شود و حدود 75000 تا 100000 نفر در آمریکا مبتلا هستند. این بیماری در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد ولی اغلب افراد 30 تا 50 ساله را درگیر می کند و زنان 4 برابر مردان مبتلا می شوند. اگرچه استعداد ژنتیکی مستقیما به ارث نمی رسد ولی شیوع بیماری در برخی نژادها بیشتر است. اسکلرودرمای موضعی بیشتر در نژاد اروپایی دیده می شود ولی نوع سیستمیک بیشتر زنان آفریقایی را درگیر می کند.