توبرکلوزیس بیماری مسری است که از طریق عفونت با ارگانیسم های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. عفونت پنهان توبرکلوزیس (LTBI) شرایطی است که فرد فاقد علامت است ولی ممکن است ماه ها یا سالها بعد بیماری را بروز دهد. هدف از تشخیص LTBI، اقدامات درمانی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری است.
تا سال های اخیر tuberculin skin test (TST) تنها روش موجود جهت تشخیص LTBI بود. اگرچه برخی افراد آلوده، مانند کسانی که سیستم ایمنی آنان به دلایل مختلف مهارشده و همچنین کسانی که فاقد این شرایط هستند به توبرکولین پاسخ نمی دهند. بر خلاف آن، برخی از افرادی که بعید است مبتلا به عفونت باشند، به توبرکولین پاسخ داده و پس از واکسیناسیون با BCG تست توبرکولین مثبت دارند.
QuantiFERON
QFT تستی است که به ارزیابی پاسخ ایمنی سلولی به آنتی ژن های پپتیدی ESAT-6, CFP-10 و TB7.7 می پردازد که در سوش های BCG و نیز اغلب مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوزیس به جز M. kansasii, M. szulgai, M. marinum وجود ندارند. افراد آلوده به ارگانیسم های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، واجد لنفوسیت هایی در خون خود هستند که این آنتی ژن ها و سایر آنتی ژن های مایکوباکتریایی را شناسایی کرده و در پاسخ به آنها IFN-γ تولید می کنند. ارزیابی این سایتوکاین، اساس این تست را تشکیل می دهد. مطالعات مختلف نشان داده که این آنتی ژن های پپتیدی، موجب تحریک تولید IFN-γ در لنفوسیت های T افراد آلوده به M. tuberculosis می شود ولی در افراد غیر آلوده و نیز افراد سالمی که با BCG واکسینه شده اند و یا فاقد ریسک LTBI هستند، این سایتوکاین تولید نمی شود.
QuantiFERON
بنابراین QFT تستی است جهت تشخیص LTBI و نیز کمک به تشخیص عفونت با کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در افراد بیمار. اگرچه عفونت با سایر مایکوباکتریوم ها مانند M. kansasii نیز می تواند موجب نتیجه مثبت شود. از طرفی بیماری های نقص ایمنی نیز می توانند سبب کاهش تولید IFN-γ شوند. بنابراین سایر اقدامات تشخیصی جهت تایید و یا رد توبرکلوزیس لازم است.