Epstein-Barr Virus (EBV) Antibody Tests
ویروس EBV یا اپشتین بار ویروس، عامل بیماری با شدت ملایم تا متوسط است و تست خون برای تشخیص انتی بادی علیه این ویروس در خون به تشخیص بیماری مونونوکلئوز عفونی کمک می کند.
ویروس EBV بیماری ایجاد می کند که بسیار شایع و مسری است و به سادگی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این ویروس در بزاق فرد مبتلا وجود دارد و از طریق بوسه، استفاده از فنجان مشترک و ... منتقل می شود.
پس از تماس اولیه با ویروس، چند هفته طول می کشد تا علائم بیماری ظاهر شود که دوره کمون بیماری نامیده می شود. در طول فاز حاد اولیه بیماری، تعداد ویروس چند برابر می شود. با گذشت زمان، تعداد ویروس کم شده و علائم بیماری کاهش می یابند ولی ویروس هرگز از بدن خارج نمی شود. ویروس تا پایان عمر فرد در بدن او به صورت نهفته باقی می ماند و ممکن است دوباره فعال شود ولی مشکل چندانی ایجاد نمی کند مگر اینکه سیستم ایمنی فرد به شدت ضعیف شود.
ویروس EBV
اغلب افراد در دوران کودکی با این ویروس مواجه می شوند ولی هیچ علامتی ندارند و یا علائم خفیفی دارند. ولی اگر فردی برای بار نخست در دوران بلوغ با این ویروس مواجه شود، به بیماری مونونوکلئوز عفونی (اختصارا: مونو) مبتلا می شود . این بیماری با خستگی، تب، زخم حلق، غدد لنفاوی متورم، بزرگ شدن طحال و گاهی بزرگ شدن کبد همراه است. این علائم در حدود 25% از نوجوانان و جوانان مبتلا ایجاد شده و معمولا طی یک تا دو ماه برطرف می شود. افراد مبتلا به مونونوکلئوز عفونی از طریق علائم و تست های خون مانند CBC و مونو تست تشخیص داده می شوند. مونو تست وجود آنتی بادی های هتروفیل را نشان می دهد.
ویروس EBV
در حدود 25% از افراد مبتلا، مونو تست منفی است و باید جستجوی آنتی بادی علیه این ویروس در خون انجام شود.
EBV شایع ترین علت بیماری مونو است ولی عوامل دیگری مانند سایتومگالوویروس، هپاتیت A،B و یا C ، روبلا و توکسوپلاسموزیش هم می توانند این بیماری را ایجاد کنند. گاهی اوقات تشخیص EBV از سایر بیماری ها به ویژه در زنان باردار اهمیت دارد. تستها می توانند به تشخیص عفونت اولیه EBV که به نظر نمی رسد در بارداری مشکلی ایجاد کند کمک کنند. ولی برخی از بیماری ها مانند CMV، ویروس هرپس سیمپلکس یا توکسوپلاسموزیس می توانند عوارضی را در بارداری ایجاد کنند و به جنین آسیب بر
سانند.
ویروس EBV
همچنین مهم است که بیماری هایی مانند عفونت استرپتوکوکی حلق از EBV تمیز داده شود. چرا که این عفونت گلو با آنتی بیوتیک درمان می شود. چندین تست برای تشخیص انواع مختلف و کلاس های متفاوت آنتی بادی EBV وجود دارد. آنتی بادی ها، پروتئین هایی هستند که در پاسخ سیستم ایمنی بدن به آنتی ژن های EBV در بدن تولید میشوند. اندازه گیری این آنتی بادیها می تواند به تشخیص بیماری و تعیین مرحله عفونت حاد یا گذشته، به پزشک کمک کند.
- Viral Capsid Antigen (VCA)-IgM antibody: این آنتی بادی معمولا بعد از اولین مواجهه با ویروس تولید می شود و پس از 4 تا 6 هفته از بین می رود.
- VCA-IgG antibody: این آنتی بادی در طول فاز حاد عفونت ایجاد می شود و طی 2 تا 4 هفته به بالاترین مقدار خود می رسد، سپس کاهش می یابد و تا پایان عمر در یک مقدار ثابت باقی می ماند.
- Early Antigen (EA-D) antibody: در طول فاز حاد عفونت ایجاد می شود و سپس از بین می رود. در حدود 20% از افراد مبتلا، این آنتی بادی تا چندین سال پس از عفونت وجود دارد.
- Epstein-Barr Nuclear Antigen (EBNA) antibody: این آنتی بادی معمولا تا وقتی که فاز حاد برطرف نشود، به وجود نمی آید. 2 تا 4 ماه پس از عفونت اولیه به وجود می آید و تا پایان عمرباقی می ماند.
ویروس EBV
ویروس EBV
تفسیر نتایج:
- در تفسیر نتایج باید دقت کرد و علائم بالینی را لحاظ نمود.
- اگر VCA-IgM آنتی بادی مثبت باشد، و فرد علائم بالینی بیماری مونو را داشته باشد، احتمالا فرد به بیماری حاد مبتلاست، حتی اگرمونوتست منفی باشد.
- اگر VCA-IgG و EA-D IgG مثبت باشد، به احتمال زیاد فرد اخیرا به بیماری مبتلا شده است.
- اگر VCA-IgM منفی ولی VCA-IgG و EBNA آنتی بادی مثبت باشند، احتمالا فرد سابقه عفونت EBV دارد.
- فردی که بدون علامت است و VCA-IgG منفی است، فرد سابقه مواجهه با EBV را ندارد و مستعد عفونت محسوب می شود.
- به طور کلی افزایش سطح VCA-IgG به منزله ی عفونت فعال EBV است ولی کاهش این آنتی بادی، نشان دهنده عفونت قبلی EBV است که در حال برطرف شدن است.
به هر حال در تفسیر تانایج باید دقت کرد زیرا مقدار آنتی بادی با شدت بیماری و مدت زمانی که طول می کشد ارتباطی ندارد. مقدار بالای VCA-IgG ممکن است وجود داشته باشد و تا پایان عمر فرد باقی بماند.
درمان:
درمان بیشتر مراقبتی است و بیمار به استراحت و مصرف مایعات نیاز دارد. اجتناب از فعالیت های ورزشی یا سنگین برای پیشگیری از پارگی طحال توصیه می شود. داروهای ضد ویروسی و استروئیدها می توانند برای کاهش علائم در موارد شدید مفید باشند.